Γιατί τα έργα του Αχελώου αποτελούν πλέον θέμα εθνικής ασφάλειας για τη χώρα

Του Γιάννη Κολλάτου Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πλέον ότι η ενεργειακή πολιτική της χώρας τα τελευταία χρόνια εκτροχιάστηκε με γνώμονα όχι τ...


Του Γιάννη Κολλάτου

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πλέον ότι η ενεργειακή πολιτική της χώρας τα τελευταία χρόνια εκτροχιάστηκε με γνώμονα όχι το εθνικό συμφέρον αλλά κυρίως τις απαιτήσεις των δανειστών και των μεγάλων εταιρικών σχημάτων, χωρίς σχέδιο και πυξίδα και πλέον αυτό πληρώνει το φετινό χειμώνα η εθνική μας οικονομία με την ενεργειακή κρίση. 

Η Ελλάδα πλέον κατέχει το θλιβερό προνόμιο να βρίσκεται διαρκώς στην πρώτη τριάδα των ευρωπαϊκών χωρών στο κόστος της βενζίνης και της ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ μη έχοντας διασφαλίσει προσυμβόλαια στην αγορά αερίου, ούτε έχοντας κατασκευάσει χώρους για την αποθήκευσή του, αγοράζει καθημερινά από τη σποτ αγορά και το πλέον ακριβό φυσικό αέριο.

Συνεπακόλουθα νοικοκυριά, αγρότες, βιοτεχνίες, εμπορικά, μαγαζιά, βιομηχανίες «πληρώνουν το μάρμαρο» λανθασμένων και εθνικών, αλλά και ευρωπαϊκών πολιτικών επιλογών στην ενέργεια, έχοντας επιλέξει τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα με εισαγόμενο φυσικό αέριο. 

Η επαναλειτουργία και ο εκσυγχρονισμός των λιγνιτικών μονάδων με τις σημερινές τιμές στο χρηματιστήριο των ρύπων είναι μία λύση προσωρινή ωστόσο και ατελέσφορη, εφόσον δεν διασφαλίσαμε τα οικονομικά προνόμια που δίνονται σε Γερμανία και Πολωνία, χώρες οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν με 100 δις ευρώ από τα ταμεία της Ε.Ε. για να συνεχίσουν μέχρι το 2038 την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από κάρβουνο!

Το γεγονός ότι προχθές συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη στο Μαξίμου για να εξεταστούν πιθανά σενάρια έναρξης πολέμου Ρωσίας- Ουκρανίας που θα απειλούσαν την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, δείχνει πέραν όλων των άλλων πόση βιασύνη επεκράτησε για την απολιγνιτοποίηση της χώρας και πόση αντίθετα καθυστέρηση στην προώθηση σημαντικών μισοτελειωμένων ή έτοιμων υδροηλεκτρικών έργων στον Αχελώο (φράγματα Μεσοχώρας και Συκιάς).

Για την τοπική μας οικονομία τα έργα αυτά αποτελούν το διαβατήριο για τη μετάβαση στη νέα εποχή της «πράσινης ανάπτυξης». Χωρίς τα νερά του Αχελώου, χωρίς υδροηλεκτρική ενέργεια που θα κατεβάζει το κόστος στο ενεργειακό μείγμα από το εισαγόμενο φυσικό αέριο, χωρίς έργα επιφανειακής άρδευσης που θα υποκαταστήσουν τις ασύμφορες και ενεργοβόρες γεωτρήσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει παραγωγή πλούτου και προϊόντων στο θεσσαλικό κάμπο.

Για την κυβέρνηση ήρθε η ώρα να διορθώσει το λάθος της σπουδής για απολιγνιτοποίηση και να δώσει έμφαση τουλάχιστο στον άλλο πλούτο της χώρας, τα χειμέρια νερά της , πριν η κλιματική κρίση οδηγήσει σε απαξίωση των έργων. Το γεγονός ότι δόθηκε επιτέλους το «πράσινο φως» από το υπουργείο Υποδομών για η διενέργεια επειγουσών εργασιών άρσης φερτών υλών από τους ποταμούς Αχελώο και Κουμπουριανίτη για την αποφυγή κινδύνων από πλημμυρικά φαινόμενα και παρεμβάσεις ασφαλείας στα ημιτελή έργα του Αχελώου , αποτελεί μία πρώτη θετική εξέλιξη…

Η ενεργειακή κρίση παρά την προσώρας αποκλιμάκωση της έντασης στην Ουκρανία δείχνει ότι θα διαρκέσει για πολλούς μήνες ακόμη και είναι πιθανό να μας βρει και δεύτερος χειμώνας με αυξημένα κόστη. Οφείλει λοιπόν το πολιτικό μα σύστημα να παραμερίσει τις όποιες έριδες που μας έχουν οδηγήσει σε μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και να συμφωνήσει τα στοιχειώδη. 

Πλέον είναι περισσότερο ώριμο παρά ποτέ να συζητηθεί στη Βουλή το θέμα του Αχελώου και να ληφθούν αποφάσεις που θα το θωρακίσουν πολιτικά ώστε επιτέλους να το δούμε αν υλοποιείται. Περιθώρια για ιδεολογήματα, υπαναχωρήσεις και άλλου είδους κωλυσιεργίες, δεν υπάρχουν. 

Τα δύο φράγματα του Αχελώου με σημερινές τιμές ενέργειας θα απέδιδαν περί τα 160 εκατομμύρια ευρώ όφελος., όσο περίπου είναι το υπόλοιπο από την επιστροφή του ΕΦΚ πετρελαίου που διεκδικούν οι αγρότες. Αποτελεί πλέον θέμα εθνικής επιβίωσης η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και με δεδομένο ότι η επιστροφή στο λιγνίτη είναι ένα πισωγύρισμα, ας κάνουμε ένα βήμα μπροστά και ας διασφαλίσουμε το μέλλον…

Η επιλογή είναι απλή: Θα μετατρέψουμε τη Θεσσαλία σε ένα ενεργειακό πάρκο παραγωγής «πράσινης ενέργειας» από υδροηλεκτρικά φράγματα που θα την προστατεύουν και από τις πλημμύρες και από τη λειψυδρία και σε περιβόλι παραγωγής τροφίμων αναγκαίων για τη διατροφική αυτάρκεια της χώρας, αλλά και τις εξαγωγές, ή θα την αφήσουμε να ερημοποιηθεί και να γνωρίσει την εγκατάλειψη οδηγώντας και την χώρα στην οικονομική εξαθλίωση;


πηγή: thessaliatv.gr


Σχόλια