Αναθεμελιώνοντας τη σχέση των ανθρώπων της πόλης με τη φύση κι έχοντας προφανώς στο μυαλό της τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ...
Αναθεμελιώνοντας τη σχέση των ανθρώπων της πόλης με τη φύση κι έχοντας προφανώς στο μυαλό της τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη ζωή των πόλεων, η δήμαρχος του Παρισιού, Anne Hidalgo, το 2016 ανακοίνωσε ένα πρωτόγνωρο και μεγαλόπνοο σχέδιο υπό τον τίτλο Parisculters. «Οι κηπουροί των Παρισίων»- σε ελεύθερη μετάφραση-, είναι μια καμπάνια που στόχο έχει να καλύψει με «πρασινάδα» διακόσια σαράντα εφτά στρέμματα, όχι γης, αλλά ελεύθερων επιφανειών όπως οι ταράτσες και οι τοίχοι δημόσιων κτιρίων, κι αυτό να επιτευχθεί μέχρι το 2020.
Σημαντική είναι και η δέσμευσή της για τη διάθεση του ενός τρίτου της έκτασης, αποκλειστικά για την καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών, στους φορείς που ενδιαφέρονται και μπορούν να κάνουν αυτό το σχέδιο πραγματικότητα.
Από το 2016 και μέχρι στιγμής εβδομήντα τέσσερις εταιρείες και δημόσιοι οργανισμοί έχουν υπογράψει τη «χάρτα» συνεργασίας με τον δήμο για τον σχεδιασμό και υλοποίηση του έργου και η δημοτική αρχή έχει ήδη εγκρίνει εβδομήντα πέντε σχέδια -εκ των οποίων έξι ήδη υλοποιούνται - ανάμεσα στα εκατόν σαράντα τέσσερα που έχουν κατατεθεί και αφορούν τριάντα δύο τοποθεσίες του Παρισιού.
Εχουν μάλιστα υπολογίσει ότι η αξιοποίηση των συγκεκριμένων χώρων θα δώσει παραγωγή μεγαλύτερη από πεντακόσιους τόνους προϊόντων.
Τετρακόσιοι είκοσι πέντε τόνοι θα είναι φρούτα και λαχανικά, είκοσι τέσσερις τόνοι μανιτάρια, ενενήντα πέντε κιλά μέλι, τριάντα χιλιάδες άνθη και οχτώ χιλιάδες λίτρα... μπίρας.
Σημαντική είναι και η δέσμευσή της για τη διάθεση του ενός τρίτου της έκτασης, αποκλειστικά για την καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών, στους φορείς που ενδιαφέρονται και μπορούν να κάνουν αυτό το σχέδιο πραγματικότητα.
Από το 2016 και μέχρι στιγμής εβδομήντα τέσσερις εταιρείες και δημόσιοι οργανισμοί έχουν υπογράψει τη «χάρτα» συνεργασίας με τον δήμο για τον σχεδιασμό και υλοποίηση του έργου και η δημοτική αρχή έχει ήδη εγκρίνει εβδομήντα πέντε σχέδια -εκ των οποίων έξι ήδη υλοποιούνται - ανάμεσα στα εκατόν σαράντα τέσσερα που έχουν κατατεθεί και αφορούν τριάντα δύο τοποθεσίες του Παρισιού.
Εχουν μάλιστα υπολογίσει ότι η αξιοποίηση των συγκεκριμένων χώρων θα δώσει παραγωγή μεγαλύτερη από πεντακόσιους τόνους προϊόντων.
Τετρακόσιοι είκοσι πέντε τόνοι θα είναι φρούτα και λαχανικά, είκοσι τέσσερις τόνοι μανιτάρια, ενενήντα πέντε κιλά μέλι, τριάντα χιλιάδες άνθη και οχτώ χιλιάδες λίτρα... μπίρας.
Κάθετος κήπος με μυρωδικά και λαχανικά |
Σύμφωνα με όσα είπε στο CNN η αντιδήμαρχος Penelope Komites, υπεύθυνη όλων των πάρκων και των πράσινων χώρων της πρωτεύουσας, το πρόγραμμα «Parisculters» φιλοδοξεί όχι μόνο να αυξήσει τη βιοποικιλότητα εντός του αστικού ιστού, αλλά να εμπνεύσει ως καινοτόμο μοντέλο και άλλες πόλεις του κόσμου που έχουν στρατηγική και στόχο τους την όλο και μεγαλύτερη ενσωμάτωση στο αστικό τοπίο φυσικών στοιχείων.
«Το Παρίσι όχι μόνο έχει σκοπό να παράξει φρούτα και λαχανικά αλλά στοχεύει να εφεύρει ένα νέο μοντέλο άστεως. Οι κάτοικοι θέλουν πλέον ολοένα και περισσότερο να συμμετάσχουν στην ανάπτυξη και τον επανασχεδιασμό της πόλης. Κι αυτό είναι επιβράβευση για μας καθώς μερικά χρόνια πριν δεν υπήρχε το κατάλληλο κλίμα που θα καλωσόριζε τέτοιες λύσεις και προτάσεις όπως είναι η αστική γεωργία. Σιγά σιγά όμως οι κάτοικοι του Παρισιού όχι μόνο αποδέχτηκαν την ιδέα, αλλά θέλουν να γίνουν οι ίδιοι κηπουροί, αυτοί που θα ξεκινήσουν να καλλιεργούν στην ταράτσα, το μπαλκόνι τους και ήδη πολλοί καλλιεργούν» δήλωσε.
Από τις πρώτες εταιρείες που στήριξαν την καμπάνια δίνοντας εξαιρετικό παράδειγμα, ήταν μια start up εταιρεία αστικής γεωργίας, η Aéromate, με τη δημιουργία τής La Chambeaudie Farm, μιας φάρμας που στήθηκε στην ταράτσα ενός ιατρικού κέντρου που ανήκει στην Paris Metro, στο δωδέκατο διαμέρισμα, στη δεξιά πλευρά της όχθης του Σηκουάνα και και καταλαμβάνει πεντακόσια τετραγωνικά μέτρα.
Η εταιρία που ειδικεύεται στην υδροπονική καλλιέργεια αρωματικών φυτών εντός του αστικού ιστού, είναι δημιούργημα δύο νέων ανθρώπων λίγο πιο πάνω από είκοσι χρόνων, των Michel Desportes και Louise Doulliet.
Δραστηριοποιήθηκαν αμέσως μετά την εξαγγελία των «κηπουρών των Παρισίων» το 2016 και πλέον στη φάρμα καλλιεργούνται υδροπονικά, περί τις σαράντα ποικιλίες φυτών και βοτάνων. Ολη τους η παραγωγή πωλείται σε εστιατόρια και μανάβικα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN και του World Economic Forum, η συγκεκριμένη εταιρεία θέλει να δημιουργήσει δύο ακόμη φάρμες, μία στην ταράτσα κτιρίου εταιρειών real estate στο κέντρο του Παρισιού και μία στη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Duperré.
Σύμφωνα με όσα είπε στο CNN η αντιδήμαρχος Penelope Komites, υπεύθυνη όλων των πάρκων και των πράσινων χώρων της πρωτεύουσας, το πρόγραμμα «Parisculters» φιλοδοξεί όχι μόνο να αυξήσει τη βιοποικιλότητα εντός του αστικού ιστού, αλλά να εμπνεύσει ως καινοτόμο μοντέλο και άλλες πόλεις του κόσμου που έχουν στρατηγική και στόχο τους την όλο και μεγαλύτερη ενσωμάτωση στο αστικό τοπίο φυσικών στοιχείων.
«Το Παρίσι όχι μόνο έχει σκοπό να παράξει φρούτα και λαχανικά αλλά στοχεύει να εφεύρει ένα νέο μοντέλο άστεως. Οι κάτοικοι θέλουν πλέον ολοένα και περισσότερο να συμμετάσχουν στην ανάπτυξη και τον επανασχεδιασμό της πόλης. Κι αυτό είναι επιβράβευση για μας καθώς μερικά χρόνια πριν δεν υπήρχε το κατάλληλο κλίμα που θα καλωσόριζε τέτοιες λύσεις και προτάσεις όπως είναι η αστική γεωργία. Σιγά σιγά όμως οι κάτοικοι του Παρισιού όχι μόνο αποδέχτηκαν την ιδέα, αλλά θέλουν να γίνουν οι ίδιοι κηπουροί, αυτοί που θα ξεκινήσουν να καλλιεργούν στην ταράτσα, το μπαλκόνι τους και ήδη πολλοί καλλιεργούν» δήλωσε.
Από τις πρώτες εταιρείες που στήριξαν την καμπάνια δίνοντας εξαιρετικό παράδειγμα, ήταν μια start up εταιρεία αστικής γεωργίας, η Aéromate, με τη δημιουργία τής La Chambeaudie Farm, μιας φάρμας που στήθηκε στην ταράτσα ενός ιατρικού κέντρου που ανήκει στην Paris Metro, στο δωδέκατο διαμέρισμα, στη δεξιά πλευρά της όχθης του Σηκουάνα και και καταλαμβάνει πεντακόσια τετραγωνικά μέτρα.
Η εταιρία που ειδικεύεται στην υδροπονική καλλιέργεια αρωματικών φυτών εντός του αστικού ιστού, είναι δημιούργημα δύο νέων ανθρώπων λίγο πιο πάνω από είκοσι χρόνων, των Michel Desportes και Louise Doulliet.
Δραστηριοποιήθηκαν αμέσως μετά την εξαγγελία των «κηπουρών των Παρισίων» το 2016 και πλέον στη φάρμα καλλιεργούνται υδροπονικά, περί τις σαράντα ποικιλίες φυτών και βοτάνων. Ολη τους η παραγωγή πωλείται σε εστιατόρια και μανάβικα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN και του World Economic Forum, η συγκεκριμένη εταιρεία θέλει να δημιουργήσει δύο ακόμη φάρμες, μία στην ταράτσα κτιρίου εταιρειών real estate στο κέντρο του Παρισιού και μία στη σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Duperré.
Louise Doulliet και Michel Desportes |
«Η αστική γεωργία είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το Παρίσι. Με αυτό τον τρόπο συνεισφέρουμε όχι μόνο στη διατήρηση και ενίσχυση της βιοποικιλότητας, αλλά και στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Και βέβαια αντίστοιχα εκτιμάται και το οικονομικό όφελος που αφορά τις εκατόν είκοσι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης που δημιουργήθηκαν με την υλοποίηση των "κηπουρών των Παρισίων"» κατέθεσε η αντιδήμαρχος.
Τόνισε μάλιστα πως υπό τις παρούσες συνθήκες και τον ενθουσιασμό που επιδεικνύουν οι Παριζιάνοι στο να αναδείξουν την πόλη τους ως μοντέλο της πόλης του μέλλοντος, κάνει τους στόχους του προγράμματος για το 2020 να φαντάζουν εξαιρετικά ταπεινοί.
Και αυτό γιατί σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που έδωσε η δήμαρχος στη δημοσιότητα, ο Δήμος του Παρισιού προσφέρει για καλλιέργεια σαράντα τρεις χώρους συνολικά, εκ των οποίων οι είκοσι οχτώ προτάθηκαν από τους συμμετέχοντες εταίρους στην υλοποίηση του εγχειρήματος.
Οπου εταίροι είναι νοσοκομεία και μεγάλες επιχειρήσεις, μουσεία, Πανεπιστήμια αλλά και διαμερίσματα όπως τα Pantin και Saint-Denis που διεκδικούν τρεις τοποθεσίες προς αξιοποίηση.
Η χρήση αστικής γης δεν είναι καινούργια ως ιδέα. Η έκταση του εγχειρήματος που φιλοδοξεί η δημοτική αρχή του Παρισιού να καλλιεργηθεί είναι η καινοτόμα ιδέα, όπως και το ότι κατάφερε τη σύμπλευση και συνεργασία επιχειρήσεων, μεγάλων εταιρειών αλλά και δημόσιων δομών για να το πετύχει.
Η δεύτερη καινοτομία είναι ότι καταφέρνει με την καμπάνια αυτή να ενεργοποιήσει τους πολίτες να συμβάλουν στην αναστροφή του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, να τους επανασυνδέσει με τη φύση, να τους μιλήσει για αυτάρκεια τροφής και να τους πείσει ότι ναι, μέσα στην πόλη μπορεί κάποιος όχι μόνο να καλλιεργήσει, αλλά να διατηρεί μέχρι και μελίσσια, όπως γίνεται και σε άλλες διάσημες πόλεις σαν τη Νέα Υόρκη.
● parisculteurs.paris
● aeromate.fr
Κάποτε θαύμα ήταν οι κρεμαστοί, σήμερα είναι οι κάθετοι κήποι
Στην χώρα μας ως αστική γεωργία γνωρίζουμε περισσότερο τους αστικούς λαχανόκηπους που δημιουργήθηκαν, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, από πολλούς δήμους, παραχωρώντας γη που βρισκόταν σε αχρησία στις πιο αδύναμες ομάδες δημοτών δίνοντας τους έτσι διέξοδο για μερική αυτάρκεια τροφής.
Ετσι κοσμήθηκαν οι γειτονιές, δημιουργήθηκαν ομάδες ανθρώπων που ακόμη καλλιεργούν και χώροι πρασίνου που δίνουν ανάσες ζωής πολυεπίπεδα.
«Η αστική γεωργία είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το Παρίσι. Με αυτό τον τρόπο συνεισφέρουμε όχι μόνο στη διατήρηση και ενίσχυση της βιοποικιλότητας, αλλά και στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Και βέβαια αντίστοιχα εκτιμάται και το οικονομικό όφελος που αφορά τις εκατόν είκοσι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης που δημιουργήθηκαν με την υλοποίηση των "κηπουρών των Παρισίων"» κατέθεσε η αντιδήμαρχος.
Τόνισε μάλιστα πως υπό τις παρούσες συνθήκες και τον ενθουσιασμό που επιδεικνύουν οι Παριζιάνοι στο να αναδείξουν την πόλη τους ως μοντέλο της πόλης του μέλλοντος, κάνει τους στόχους του προγράμματος για το 2020 να φαντάζουν εξαιρετικά ταπεινοί.
Και αυτό γιατί σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που έδωσε η δήμαρχος στη δημοσιότητα, ο Δήμος του Παρισιού προσφέρει για καλλιέργεια σαράντα τρεις χώρους συνολικά, εκ των οποίων οι είκοσι οχτώ προτάθηκαν από τους συμμετέχοντες εταίρους στην υλοποίηση του εγχειρήματος.
Οπου εταίροι είναι νοσοκομεία και μεγάλες επιχειρήσεις, μουσεία, Πανεπιστήμια αλλά και διαμερίσματα όπως τα Pantin και Saint-Denis που διεκδικούν τρεις τοποθεσίες προς αξιοποίηση.
Η χρήση αστικής γης δεν είναι καινούργια ως ιδέα. Η έκταση του εγχειρήματος που φιλοδοξεί η δημοτική αρχή του Παρισιού να καλλιεργηθεί είναι η καινοτόμα ιδέα, όπως και το ότι κατάφερε τη σύμπλευση και συνεργασία επιχειρήσεων, μεγάλων εταιρειών αλλά και δημόσιων δομών για να το πετύχει.
Η δεύτερη καινοτομία είναι ότι καταφέρνει με την καμπάνια αυτή να ενεργοποιήσει τους πολίτες να συμβάλουν στην αναστροφή του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, να τους επανασυνδέσει με τη φύση, να τους μιλήσει για αυτάρκεια τροφής και να τους πείσει ότι ναι, μέσα στην πόλη μπορεί κάποιος όχι μόνο να καλλιεργήσει, αλλά να διατηρεί μέχρι και μελίσσια, όπως γίνεται και σε άλλες διάσημες πόλεις σαν τη Νέα Υόρκη.
● parisculteurs.paris
● aeromate.fr
Κάποτε θαύμα ήταν οι κρεμαστοί, σήμερα είναι οι κάθετοι κήποι
Στην χώρα μας ως αστική γεωργία γνωρίζουμε περισσότερο τους αστικούς λαχανόκηπους που δημιουργήθηκαν, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, από πολλούς δήμους, παραχωρώντας γη που βρισκόταν σε αχρησία στις πιο αδύναμες ομάδες δημοτών δίνοντας τους έτσι διέξοδο για μερική αυτάρκεια τροφής.
Ετσι κοσμήθηκαν οι γειτονιές, δημιουργήθηκαν ομάδες ανθρώπων που ακόμη καλλιεργούν και χώροι πρασίνου που δίνουν ανάσες ζωής πολυεπίπεδα.
H Brooklyn Grange |
Ο οργανισμός FAO (Food and Agriculture Organisation) των Ηνωμένων Εθνών υπολογίζει ότι περίπου οκτακόσια εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο καλλιεργούν μέσα στις πόλεις αλλά και στα περίχωρά τους, αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί στο 20% του πληθυσμού που ζει στις πόλεις παγκοσμίως. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, η αστική γεωργία ασκείται κυρίως από ανθρώπους που ξοδεύουν ένα ικανό μέρος του εισοδήματός τους για την αγορά τροφίμων και φυσικά αφορά τους κατοίκους των περισσότερο αναπτυγμένων χωρών.
Η χρήση αστικής γης για την παραγωγή τροφής είναι ένα κίνημα, θα μπορούσε να πει κανείς, υπό ανάπτυξη, που ακολουθείται από όλο και περισσότερους πολίτες του πλανήτη.
Φάρμες ξεφυτρώνουν ανάμεσα σε ουρανοξύστες, σε κοντέινερ, σε ταράτσες όπου όχι μόνο καλλιεργούνται φρέσκα λαχανικά και φρούτα, που δίνουν σοδειές ικανές να θρέψουν τον τοπικό πληθυσμό, αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν και ευκαιρίες εργασίας.
Είναι το νέο μοντέλο πόλεων, οι βιώσιμες πόλεις, με οικολογικό προσανατολισμό, με ελαχιστοποιημένο ενεργειακό αποτύπωμα και με σεβασμό στη χρήση των ενεργειακών πόρων της γης.
Ο οργανισμός FAO (Food and Agriculture Organisation) των Ηνωμένων Εθνών υπολογίζει ότι περίπου οκτακόσια εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο καλλιεργούν μέσα στις πόλεις αλλά και στα περίχωρά τους, αριθμός ο οποίος αντιστοιχεί στο 20% του πληθυσμού που ζει στις πόλεις παγκοσμίως. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, η αστική γεωργία ασκείται κυρίως από ανθρώπους που ξοδεύουν ένα ικανό μέρος του εισοδήματός τους για την αγορά τροφίμων και φυσικά αφορά τους κατοίκους των περισσότερο αναπτυγμένων χωρών.
Η χρήση αστικής γης για την παραγωγή τροφής είναι ένα κίνημα, θα μπορούσε να πει κανείς, υπό ανάπτυξη, που ακολουθείται από όλο και περισσότερους πολίτες του πλανήτη.
Φάρμες ξεφυτρώνουν ανάμεσα σε ουρανοξύστες, σε κοντέινερ, σε ταράτσες όπου όχι μόνο καλλιεργούνται φρέσκα λαχανικά και φρούτα, που δίνουν σοδειές ικανές να θρέψουν τον τοπικό πληθυσμό, αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν και ευκαιρίες εργασίας.
Είναι το νέο μοντέλο πόλεων, οι βιώσιμες πόλεις, με οικολογικό προσανατολισμό, με ελαχιστοποιημένο ενεργειακό αποτύπωμα και με σεβασμό στη χρήση των ενεργειακών πόρων της γης.
Εφαρμογές της Brooklyn Grange σε οροφές κτιρίων της Νέας Υόρκης |
Ενα τρανό παράδειγμα του κινήματος για τη χρήση της αστικής γης είναι η φάρμα της εταιρείας Brooklyn Grange στις ΗΠΑ.
Στην επιφάνεια δύο ταρατσών στην πόλη της Νέας Υόρκης παράγονται προϊόντα αποκλειστικά οργανικής καλλιέργειας, με σοδειές που ξεπερνούν τα 22.500 kg, ενώ με πάνω από τριάντα κυψέλες διάσπαρτες σε πολλές και διαφορετικές ταράτσες της πόλης παράγουν μέλι από τα μελίσσια τα οποία διαχειρίζονται απολύτως φυσικά. Εκτός όμως από τις καλλιέργειες ο χώρος λειτουργεί και σαν κέντρο πολιτισμού.
Αλλο ένα δείγμα γραφής είναι θερμοκήπιο σε ταράτσα κτιρίου στο Σικάγο, που όμως είναι το μεγαλύτερο θερμοκήπιο που έχει ποτέ δημιουργηθεί σε ταράτσα (7.000 τ. μ.). Αλλά δεν είναι τα μοναδικά εγχειρήματα σε όλο τον κόσμο.
Σε μια παλιά αποθήκη του Νιούαρκ, στο Νιού Τζέρσεϊ, μια πρωτοποριακή εταιρεία, η AeroFarms, δίνει πνοή σε ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο.
Τη δημιουργία της μεγαλύτερης κάθετης αεροπονικής φάρμας (vertical farm), έκτασης 70.000 τετραγωνικών ποδών με ετήσια παραγωγή 900.000 kg φυλλωδών λαχανικών.
Η τεχνολογία του μέλλοντος ακούει στο όνομα αεροπονία και είναι μια μέθοδος που αφορά την καλλιέργεια που χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία χώματος ή οποιουδήποτε άλλου υποστρώματος, ηλιακού φωτός και φυτοφαρμάκων, σε κάθετες επιφάνειες, όπου οι ρίζες των φυτών αναπτύσσονται σε κλειστά συστήματα καλλιέργειας και τρέφονται με ειδικά ανόργανα θρεπτικά διαλύματα.
Η αεροπονία θεωρείται η τεχνολογία που θα καθορίσει το μέλλον στην παραγωγή ασφαλούς τροφής όπως θεωρείται σήμερα η υδροπονία.
Στα πλεονεκτήματά της καταγράφεται η ελάχιστη χρήση νερού, η μεγάλη παραγωγή σε σχέση με τον μικρό απαιτούμενο χώρο καλλιέργειας και το χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα που έχει στον πλανήτη.
Μπορεί να ακούγεται πολύ φουτουριστικό το ότι οι πόλεις και οι κατοικίες του μέλλοντος θα χαρακτηρίζονται από αεροπονικές φάρμες και κήπους, οι ειδικοί επιστήμονες όμως λένε ότι θα είναι ίσως ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία και το φαινόμενο της ερημοποίησης παγκόσμια και υπόσχονται ασφαλή και γευστικά προϊόντα.
Μέχρι τότε όμως η χρήση αστικής γης θα γνωρίσει πολλές εφαρμογές ακόμη. Σε πολλές χώρες εμφανίζονται τάσεις, όπως είναι η φύτευση όχι μόνο λουλουδιών, αλλά και η καλλιέργεια λαχανικών στα δημοτικά παρτέρια δρόμων, η παραχώρηση χώρων προς καλλιέργεια όχι μόνο από δήμους αλλά και τμήμα κήπων από γείτονα σε γείτονα (ακόμα και στα παρτέρια τους), με ηθική υποχρέωση είτε ένα μικρό ποσό είτε ένα μικρό δείγμα της σοδειάς, η ενοικίαση τμήματος χωραφιών καλλιεργητών ή η επιχορήγηση των καλλιεργειών τους ώστε να φτάνει στο σπίτι κάθε εβδομάδα η αντίστοιχη σοδειά.
Και μαζί με όλα αυτά τα κινήματα αναπτύσσεται ένα νέο μοντέλο ηθικής, σχέσεων, επαφής με τη φύση, με κεντρικό στόχο την αυτάρκεια τροφής αλλά και την παραγωγή καθαρών προϊόντων, χωρίς χημικά και φυτοφάρμακα.
Οπως δηλαδή οι προγόνοί μας στα χωριά όπου καθένας είχε το μποστάνι του.
● brooklyngrangefarm.com
Αν βρήκατε το άρθρο ενδιαφέρον κλικ ΕΔΩ
Για άμεση ενημέρωση ακολουθήστε μας στο facebook & στο twitter
Για άμεση ενημέρωση ακολουθήστε μας στο facebook & στο twitter
Σχόλια