Του Μιχάλη Χριστοδουλίδη* Σύσσωμη σήμερα η ελληνική κοινωνία και η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται στο πόδι μετά από την ξαφνική ανάρτηση των ...
Του Μιχάλη Χριστοδουλίδη*
Σύσσωμη σήμερα η ελληνική κοινωνία και η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται στο πόδι μετά από την ξαφνική ανάρτηση των νέων δασικών εκτάσεων του ΥΠΕΝ και των Δασικών Υπηρεσιών, που αναρτήθηκαν στις 12/02/2021, όπου επηρεάζεται άμεσα το ιδιοκτησιακό καθεστώς χιλιάδων ιδιωτικών εκτάσεων γης ανα την επικράτεια.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σχεδόν το 50%-70% όπως διαπιστώθηκε από τους αναρτημένους χάρτες του ΥΠΕΝ, σε περιοχές όπως στην Κρήτη, στα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες , στο Ιόνιο, στο Πήλιο, στη Μάνη και σε πολλές άλλες , χαρακτηρίστηκαν δασικές, ενώ πολλές από αυτές τις εκτάσεις σήμερα είναι χορτολιβαδικές, βραχώδεις ή πετρώδεις ή δομημένες με νόμιμες άδειες.
Χαρακτηρίζονται ως Δάση ή Δασικές εκτάσεις ακίνητα για τα οποία έχουν εκδοθεί πράξεις χαρακτηρισμού και πολλές φορές τελεσίδικες, με τις οποίες οι εκτάσεις αυτές χαρακτηρίστηκαν αγροκτήματα, χωρίς δασική δέσμευση ή χαρακτηρισμό.
Υπάρχουν ακόμη πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες πράξεις χαρακτηρισμού έχουν εφαρμοστεί εσφαλμένα. Και βέβαια νόμιμη και βασική υποχρέωση του συντάκτη του Δασικού Χάρτη ήταν, εκτός των άλλων, προ της αναρτήσεως να λάβει υπόψη του τις πράξεις αυτές, εκδότης των οποίων είναι οι Δασικές Υπηρεσίες, και όχι, λόγω των παραλείψεων αυτών, να μεταφέρονται στον πολίτη-ιδιοκτήτη η αγωνία και η όλη προσπάθεια απόκρουσης αυτών των προφανέστατα απαράδεκτων σφαλμάτων.
Επίσης προσδιορίζονται σε πολλές περιπτώσεις, εντελώς εσφαλμένα τα όρια οικισμών με αποτέλεσμα μεγάλες εκτάσεις να μένουν εκτός του Δασικού Χάρτη, αν και κυρίως αυτές είναι οι εκτάσεις που παρουσιάζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον αξιοποίησης, με αποτέλεσμα αυτό που επιδιώκεται με τους χάρτες, είναι το ξεκάθαρο πλαίσιο ανάπτυξης δραστηριοτήτων, να μην επιτυγχάνεται.
Λόγω της πανδημίας θεσμοθετήθηκε και ισχύει η αναστολή νομίμων προθεσμιών για ευνόητους λόγους. Στην προκειμένη περίπτωση γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Δηλ. θεσμοθετούνται νέες προθεσμίες, οι οποίες τρέχουν και μάλιστα σε μια περίοδο που η χώρα βρίσκεται στο “κόκκινο”. Και βέβαια δεν αξιολογείται το γεγονός, ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των ιδιοκτητών, που θα επιθυμούσε να προβάλλει αντιρρήσεις, διαμένει στο εξωτερικό και δεν μπορεί να μετακινηθεί λόγω των περιοριστικών μέτρων, ευρισκόμενοι σε αδυναμία αξιόπιστης προετοιμασίας αντιρρήσεων.
Προκαλεί αλγεινή εντύπωση που το κράτος “δικαίου” μέσα σε μία παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία στέλνει εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες σε χρονοβόρες δικαστικές διαμάχες για την υποβολή αντιρρήσεων στα διοικητικά δικαστήρια με αβάσταχτες οικονομικές επιβαρύνσεις.
Η πολιτεία δυστυχώς αποφάσισε να δεσμεύσει ιδιωτικές εκτάσεις γης, με αεροφωτογραφίες και προεδρικά διατάγματα που εκδόθηκαν πριν από 70 και 80 χρόνια, χωρίς να λάβει υπόψιν την σημερινή εξελισσόμενη διαμορφωθείσα μορφολογία του εδάφους, το είδος, την σύνθεση και την έκταση της σημερινής βλάστησης, όπως και επίσης και τα νέα όρια οικισμών που έχουν θεσμοθετηθεί με προεδρικά διατάγματα, τα καλλιεργούμενα στρέμματα, τις νόμιμες δικαιοπραξίες αγοροπωλησιών στρεμμάτων, αφού πληρώθηκαν οι προβλεπόμενοι φόροι στο Κράτος, και τέλος τις σχετικές τελεσίδικες αποφάσεις δικαστηρίων για αποχαρακτηρισμούς δασικών.
Τελικά φαίνεται ότι τα προγενέστερα λάθη και οι παραλείψεις της διοίκησης, με τις προχειρότητες και τις ανευθυνότητες των εμπλεκόμενων κρατικών φορέων δεν έγιναν μάθημα, αλλά συνεχίζουν στην ίδια και απαράλλακτη πρακτική της κατάφωρης αδικίας έναντι των πολιτών.
Αν προσπαθούμε να χαρακτηρίσουμε σήμερα εν έτη 2021 δασικές εκτάσεις με βάση αεροφωτογραφίες της δεκαετίας του 1930, τότε οι μισές αστικές και ημιαστικές περιοχές της χώρας θα έπρεπε να είναι παράνομες, αφού το 80% της ελληνικής επικράτειας ήταν δάση.
*Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Τομεάρχης Ενέργειας και Περιβάλλοντος
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Σχόλια