Εκρηκτική αύξηση τιμών τροφίμων και προϊόντων –ευλογία ή κατάρα για την Ελλάδα;

του Γιάννη Κολλάτου Το ξέφρενο ανοδικό ράλι στις τιμές των προϊόντων και των λεγόμενων commodities, τους τελευταίους μήνες αφενός μεν σκορπί...

του Γιάννη Κολλάτου

Το ξέφρενο ανοδικό ράλι στις τιμές των προϊόντων και των λεγόμενων commodities, τους τελευταίους μήνες αφενός μεν σκορπίζει χαμόγελα αισιοδοξίας στους αγρότες, αφετέρου προβληματίζει τους καταναλωτές.

Η πρώτη σημαντική αύξηση που παρατηρείται είναι στον κλάδο των οικοδομικών υλικών, καθώς εκτινάχθηκε η τιμή του χάλυβα, άρα και του σιδήρου, ενώ ο χαλκός έχει σημειώσει άνοδο 70% τους τελευταίους μήνες.

Η πανδημία επανατοποθετεί την παγκόσμια αγορά, ενώ παρατηρούνται πολιτικές δασμών και οικονομικού προστατευτισμού από ΗΠΑ και Ε.Ε. προκειμένου να ανακόψουν τη φρενήρη πορεία των εξαγωγών της Κίνας. Τα μεταφορικά ναύλα σημειώνουν σημαντική άνοδο, θεσμοθετείται φόρος άνθρακα με πρόσχημα την κλιματική κρίση και την προστασία του περιβάλλοντος, σε αλουμίνιο, χάλυβα, λιπάσματα, ενέργεια. Επίσης σημαντική άνοδος παρατηρείται και στην τιμή της ξυλείας, γεγονός που καθιστά το κόστος κατασκευής των οικοδομών σταδιακά απαγορευτικό, σε μία περίοδο που μετά από υπερ-10ετή κρίση ο κλάδος των οικοδομών προσπαθούσε να ανακάμψει στη χώρα μας…

Οι τιμές του ξύλου στις ΗΠΑ κατέγραψαν ιστορικό υψηλό τον Μάιο και τώρα υπερδιπλασιάζονται σε σχέση με έναν χρόνο πριν. Ο χαλκός αυξήθηκε κατά 70% την ίδια περίοδο, έχοντας σημειώσει επίσης ρεκόρ τον περασμένο μήνα. Οι τιμές των τροφίμων παγκοσμίως αυξήθηκαν για 12ο διαδοχικό μήνα τον Μάιο στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και σχεδόν μία δεκαετία. Αιτία η πανδημία , ο παγκόσμιος πληθωρισμός που τη συνοδεύει και ο οικονομικός προστατευτισμός που επιστρέφει μετά από μια περίοδο πλήρους απελευθέρωσης του παγκόσμιου εμπορίου, που ονομάστηκε οικονομική παγκοσμιοποίηση

Όμως εκεί που έχουμε πραγματική έκρηξη τιμών είναι στα τρόφιμα και τα αγροτικά προϊόντα. Η εκτίναξη της τιμής των σιτηρών (πάνω από τα 25 λεπτά το μαλακό και κοντά στα 30λεεπτά το σκληρό) έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση κατά 30% των αλεύρων, γεγονός που οδηγεί σε ανάλογη αύξηση των αρτοσκευασμάτων και του ψωμιού. Ανάλογες αυξήσεις υπάρχουν και στο καλαμπόκι και στις ζωοτροφές, με ότι αυτό συνεπάγεται για την κτηνοτροφία μας. Η μηδική έφτασε στα 22 λεπτά το κιλό και το κριθάρι στα 25, ενώ το καλαμπόκι πάει για τα 27 με 30 λεπτά,

Την ίδια ώρα βέβαια η τιμή του πρόβειου γάλακτος που αποτελεί την πρώτη ύλη για την παρασκευή φέτας στη χώρα μας έφτασε σε επίπεδα πάνω από 1,20 ευρώ το κιλό, όταν προ τριετίας είχε κατρακυλήσει ακόμη και κάτω από τα 80 λεπτά. Ωστόσο την αύξηση της τιμής στο γάλα, η τη συγκυριακή το Πάσχα στο κρέας, την απορροφά, όπως αναφέρουν οι κτηνοτρόφοι, η αύξηση του κόστους των ζωοτροφών και της ενέργειας. Σε μία περίοδο μάλιστα που η κτηνοτροφία μας έχει συρρικνωθεί, με απώλεια ζωικού κεφαλαίου τόσο σε αιγοπρόβατα, όσο κυρίως σε αγελάδες, βοοειδή και χοίρους, αφού οι μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες, γονάτισαν από τα τραπεζικά χρέη και τον αθέμιτο ανταγωνισμό, των εισαγωγών από χώρες της Ευρώπης, η εκ νέου ανάπτυξή της θα έρεπε να είναι το ζητούμενο.

Το τέλος της πανδημίας θα βρει τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα της χώρας, εξουθενωμένο και εξαθλιωμένο, αφού οι θεομηνίες των τελευταίων 10 μηνών, διέλυσαν την πρωτογενή παραγωγή (πλημμύρες, παγετοί, καύσωνες, χαλαζοπτώσεις. πυρκαγιές) . Και σα να μην έφταναν όλα αυτά παρατηρείται και αύξηση στις κλοπές χαλκού από αντλητικά συγκροτήματα στον κάμπο, από τα γνωστά κυκλώματα, που θέτουν σε κίνδυνο αρδευόμενες καλλιέργειες, στην πιο κρίσιμη φάση τους, καθώς το δέλεαρ από τη ραγδαία άνοδο του χαλκού έχει αποθρασύνει τους «τυμβωρύχους» που επιχειρούν ακόμη και σε προστατευόμενα από κάμερες, φωτοβολταϊκά πάρκα, όπως συνέβη προχθές στον Τύρναβο.

Είναι προφανές ότι η Ελλάδα, αν δεν οργανώσει την παραγωγή της και αν δεν υποβοηθηθεί με τα απαραίτητα εργαλεία ο αγροκτηνοτροφικός κόσμος θα χάσει και αυτή τη νέα πρόκληση. Απαιτούνται συλλογικά έργα άρδευσης για τη μείωση του κόστους του νερού, μείωση του κόστους αγροτικού πετρελαίου και αγροτικού ρεύματος και φυσικά αγροτική πίστη και τραπεζική πρόσβαση σε φθηνά κεφάλαια για την ανάπτυξη της γεωργίας και κτηνοτροφίας στη χώρα. Απαιτείται τέλος αγροτική έρευνα και οργάνωση των παραγωγών. Αυτά προς το παρόν είναι είδος εν ανεπαρκεία στην Ελλάδα

Ωστόσο οι προηγμένες οικονομικά χώρες, προετοιμάζουν την αγροτική τους παραγωγή και θωρακίζουν την διατροφική τους αυτάρκεια, αντιλαμβανόμενες -μεσούσης της πανδημίας- ότι το παιχνίδι στο μέλλον παίζεται στα commodities και τη διατροφική αυτάρκεια, αλλά και την επάρκεια σε πόσιμο νερό

Οι Κινέζοι οργανώνουν την παραγωγή τους

Για παράδειγμα κριθάρι με 25 λεπτά το κιλό και καλαμπόκι με 30 λεπτά φορτώνουν οι Κινέζοι από το λιμάνι της Βάρνας στη Βουλγαρία. Είναι προφανές ότι επεκτείνουν την κτηνοτροφία τους ώστε να καταστούν αυτάρκεις. Ο λόγος ότι Ευρώπη και ΗΠΑ βάζουν πλέον περιβαλλοντικά τέλη και δασμούς για εισαγωγές, οπότε διαβλέπουν πως στο μέλλον η παγκόσμια οικονομία θα κριθεί και από τη διασφάλιση της διατροφικής αυτάρκειας.

Αναπτύσσουν πλέον τεράστιες μονάδες με αγελάδες και γουρούνια (250.000 αγελάδες η τελευταία που στήθηκε στην ανατολική Κίνα) για να καλύψουν μελλοντικές επισιτιστικές ανάγκες. Δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι στο μέλλον, λόγω και της κλιματικής κρίσης οι πόλεμοι θα είναι για νερό και τρόφιμα...

Απαιτείται σχέδιο για τη διατροφική αυτάρκεια της χώρας

Τέλος αξίζει να τονιστεί πως σημαντικό ρόλο στην έλλειψη διατροφικών αγαθών στη χώρα το τελευταίο διάστημα έπαιξαν και οι μεγάλες πυρκαγιές σε Βόρεια Εύβοια και Πελοπόννησο, καθώς εκλείπουν λαχανικά και μέλι, ενώ τα μελισσοσμήνη που χάθηκαν δύσκολα αναπληρώνονται και αναμένεται να αποτελέσουν πλήγμα μεσοπρόθεσμα για τη φυτική παραγωγή, όπου ο ρόλος της μέλισσας για την επικονίαση είναι καθοριστικός.

Με την αύξηση των ναύλων και του μεταφορικού κόστους και την επιβολή δασμών με βάση το αποτύπωμα άνθρακα, το φετινό χειμώνα θα δοκιμαστούν και οι καταναλωτές και η πραγματική οικονομία της Ελλάδας, ενώ θα πρέπει να ετοιμαστεί ένα σχέδιο από ειδικούς επιστήμονες για την διατροφική της αυτάρκεια και σε ότι αφορά τη Θεσσαλία και την αυτάρκεια σε νερό που δείχνει ότι τα προσεχή χρόνια θα είναι το ζητούμενο. Ήδη το νερό έγινε χρηματιστηριακό προϊόν, καθώς τα funds αντιλαμβάνονται ότι λόγω της τήξης των πάγων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, θα αρχίσει να εκλείπει σε αρκετές χώρες και ιδιαίτερα σε εκείνες στο μεσογειακό νότο .Η κλιματική κρίση μας δείχνει το δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσουμε προκειμένου όχι να αναπτυχθούμε, αλλά να επιβιώσουμε.

Υ.Γ. είναι ενθαρρυντικό ότι μετά από 20 χρόνια εγκρίνεται νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το φράγμα της Μεσοχώρας. Το να περιμένουμε ανάλογη πρόοδο και στο φράγμα της Συκιάς, μάλλον είναι όνειρο θερινής νυκτός…

 πηγή: thessaliatv.gr