Σχεδόν καθολικό ξεσηκωμό έχει προκαλέσει σε ολόκληρη την Κρήτη η πρόθεση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τη χρήση της παραδοσιακής ονομασίας «...
Σχεδόν καθολικό ξεσηκωμό έχει προκαλέσει σε ολόκληρη την Κρήτη η πρόθεση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τη χρήση της παραδοσιακής ονομασίας «τσικουδιά», αντικαθιστώντας τη με τον όρο «προϊόν απόσταξης μικρών αποσταγματοποιών».
Από τη διαβούλευση μάλιστα που εκκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου αναφορικά με σχετικό σχέδιο νόμου, το οποίο και αναμένεται να κατατεθεί το προσεχές διάστημα στη Βουλή, έχουν προκύψει περισσότερα από 28.000 σχόλια, στα οποία εκφράζονται κατά κανόνα οι έντονες αντιδράσεις αποσταγματοποιών, αλλά και απλών πολιτών, απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης. Εκτός από την ονομασία «τσικουδιά», το ίδιο προβλέπεται και για το «τσίπουρο», με τους αποσταγματοποιούς της υπόλοιπης Ελλάδας να εκφράζουν επίσης εντονότατες αντιδράσεις αναφορικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης.
Οι μικροί διήμεροι αποσταγματοποιοί κάνουν λόγο για μεθοδεύσεις της κυβέρνησης προς όφελος των μεγάλων επαγγελματιών που δεν έχουν σχέση, όπως υποστηρίζουν με την παράδοση.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της ισχυρίζεται πως είναι αναγκασμένη να προχωρήσει στις συγκεκριμένες ρυθμίσεις, αφού πιέζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Απέναντι σε αυτούς τους ισχυρισμούς πάντως, οι διήμεροι παραγωγοί αφενός απαντούν ότι οι μεγάλοι αποσταγματοποιοί εκκίνησαν οργανωμένα τη δράση τους μετά το 1990, οπότε δεν μπορούν να έχουν σύνδεση με αυτό που ονομάζεται «παράδοση» και υπερβαίνει κατά πολύ τον ένα αιώνα.
Από την άλλη τονίζουν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση ουδέποτε έχει θέσει τα ζητήματα που θέτει η Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ η στάση του Υπουργείου Οικονομικών αποτελεί απλά και μόνο μία πρόφαση απέναντι σε εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων επιχειρηματιών.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ ήδη η Κρήτη και η Ελλάδα έχουν χάσει τη δυνατότητα να ονομάζουν το κρητικό παραδοσιακό προϊόν απόσταξης «ρακή», αφού η Τουρκία κατοχύρωσε τη συγκεκριμένη ονομασία για το δικό της προϊόν απόσταξης με γλυκάνισο που ονομάζει «ράκι».
Ήδη έχουν ετοιμαστεί για το θέμα από την Κρήτη ψηφίσματα, σε μια ύστατη προσπάθεια να διασωθεί ο κλάδος των μικρών, διήμερων αποσταγματοποιών, αλλά και το έθιμο του καζανέματος.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των «θιγόμενων» από το συγκεκριμένο υπό κατάθεση σχέδιο νόμου, αναφέρεται πως οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο δεν υπερβαίνουν τις 60, ενώ οι παραδοσιακοί αποσταγματοποιοί σε όλη τη χώρα αγγίζουν τις 400.000!
Βασικό πεδίο αντιπαράθεσης αποτελεί το γεγονός ότι οι 60 επιχειρηματίες θα μπορούν να ονομάζουν το απόσταγμα τους «τσικουδιά» ή «τσίπουρο», ενώ οι … 400.000 θα πρέπει να ονομάζουν το προϊόν τους «προϊόν απόσταξης μικρών αποσταγματοποιών». Οι διήμεροι αποσταγματοποιοί τονίζουν πως με αυτό τον τρόπο καταστρατηγείται αφενός μια παράδοση δεκαετιών, αλλά και επί του πρακτέου, η κυβέρνηση μεροληπτεί υπέρ των ελάχιστων επαγγελματιών σε σχέση με τους εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς αποσταγματοποιούς, που σταδιακά, αλλά μοιραία αναμένεται με αυτές τις ρυθμίσεις να τεθούν εκτός αγοράς.
Όπως αναφέρουν, μάλιστ,α οι παραδοσιακοί αποσταγματοποιοί, η κυβέρνηση όχι μόνο επιχειρεί να καταργήσει τους μικρούς καζανάρηδες, αλλά λειτουργεί με τρόπο που δημιουργεί αθέμητο ανταγωνισμό, όπως άλλωστε αναγνωρίζεται και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως τονίζουν χαρακτηριστικά. Προσθέτουν, μάλιστα πως η κυβέρνηση σκόπιμα ενέταξε στο κείμενο του σχεδίου νόμου την εμφιάλωση, προκειμένου να αποκλειστούν από τη διαδικασία όλοι οι μικροί παραγωγοί.
Οι παραγωγοί πάντως δηλώνουν έτοιμοι να εκκινήσουν σειρά διαδικασιών αντίδρασης και να μην επιτρέψουν στην κυβέρνηση να προχωρήσει ένα σχέδιο νόμου, το οποίο κατοχυρώνει μεγάλους επιχειρηματίες και καταστρέφει παραδοσιακούς αποσταγματοποιούς και μια παράδοση που ξεπερνά τον ένα αιώνα.
Υπενθυμίζεται ότι οι αμπελουργοί της Κρήτης, ήδη από το 1917 κι έπειτα από την ιστορική, όπως χαρακτηρίστηκε απόφαση, του Ελευθέριου Βενιζέλου, απέκτησαν το αποκλειστικό δικαίωμα να παράγουν ρακή/τσικουδιά, το οποίο μάλιστα τους εκχωρήθηκε κατ’ αποκλειστικότητα σε αντάλλαγμα για την απαγόρευση διάφορων ενδημικών στην Κρήτη καλλιεργειών, όπως το βαμβάκι και ο καπνός.
Δυστυχώς, η ονομασία «ρακή» «χάθηκε» με την κατοχύρωση της ονομασίας αυτής από την Τουρκία το 1989. Παράλληλα, ήδη από το 1988 επετράπη η παραγωγή τσικουδιάς και από τους συστηματικούς αποσταγματοποιούς, σε επίπεδο μαζικής εκβιομηχανισμένης παραγωγής.
Όλες αυτές οι πληροφορίες περιγράφονται στο σχετικό ψήφισμα των αποσταγματοποιών με την επισήμανση ότι «η εμφιαλωμένη όμως τσικουδιά δεν υποκατέστησε ποτέ τα κρητικά καζάνια, έπειτα από ομόφωνη απόφαση και του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης – ζητώντας η παραδοσιακή τσικουδιά να υπάρχει με το αρχέγονο όνομά της, τσικουδιά», καθώς «η όποια περίφραση (απόσταγμα διημέρου) αλλοιώνει την πραγματική αίσθηση του μοναδικού αυτού κρητικού προϊόντος».
Στο ψήφισμα ζητείται επίσης «η ελληνική πολιτεία να στηρίξει την παραδοσιακή τσικουδιά και τους παραγωγούς της, αντί να την πολεμάει με παράλογα και εξοντωτικά μέτρα», ενώ ζητείται ακόμα «η απόσυρση του ήδη κατατιθεμένου φακέλου ΠΓΕ τσικουδιά και η υποβολή εκ νέου σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς (110/08 & 787/19) (…) εξασφαλίζοντας τη χρήση της ονομασίας αυτής στους διαχρονικά γνήσιους παραγωγούς της, τους διήμερους αποσταγματοποιούς/αμπελουργούς της Κρήτης».
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΤΡΙΣ
Σχόλια